Wydawca treści
Łowiectwo
W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.
Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.
Teren Nadleśnictwa Supraśl podzielony jest na pięć obwodów łowieckich, z czego dwa są pod zarządem nadleśnictwa (tzw. OHZ-y - Ośrodki Hodowli Zwierzyny) a trzy są dzierżawione przez koła łowieckie. Zagospodarowanie tych obwodów należy do zadań Nadleśnictwa, a odstrzał zwierzyny to tylko jeden z elementów gospodarki łowieckiej. Przykładowo: w obu obwodach zarządzanych przez nasze nadleśnictwo znajduje się około 50 paśników do dokarmiania zimowego jeleni i saren, 500 lizawek w których wykładana jest sól z potrzebnymi dla zwierzyny płowej mikroelementami (ok. 2,5t w ciągu roku). Poza dokarmianiem zwierzyny sianem, zbożem, żołędziami, ziemniakami, itp. uprawiane są poletka łowieckie mające za zadanie wzbogacenie i zbliżenie bazy żerowej do naturalnej. Mamy ich około 20 ha a także liczne łąki śródleśne i przyleśne o powierzchni ok.50 ha.
W tutejszych obwodach łowieckich można spotkać takie zwierzęta łowne, jak jelenie (najliczniejsza grupa zwierzyny, o masie poroża jednej z największych w Polsce), sarny, dziki, zające, lisy, borsuki, jenoty, kuny oraz liczne ptactwo. Często zaglądają też do nas żubry z liczącego ok. 120 sztuk stada.
Żubry znalazły w naszej puszczy dobre warunki życia. Aby jednak zachować je w dobrym stanie zdrowia a także utrzymać jego liczebność na poziomie gwarantującym mu wyżywienie bez czynienia nadmiernych szkód w lesie, niekiedy zachodzi potrzeba eliminacji wybranych osobników. Specjalne gremium złożone z naukowców i leśników dokonujące co roku inwentaryzacji i oceny stada może wystąpić do Ministra Ochrony Środowiska z odpowiednim wnioskiem.